Psy myśliwskie

Beagle

Klasyfikacja FCI: Grupa VI Psy gończe i posokowce
Sekcja 1: Psy gończe, numer wzorca 161







Rasa angielskich psów gończych istniejąca już w XIV wieku, używana do polowań w sforach na lisy i zające, powstała najprawdopodobniej z krzyżówek francuskich psów gończych i harrierów z terierami. Istnieją dwie teorie pochodzenia Beagla. Pierwsza, do której skłaniali się Bourdon i Dutheil na postawie starożytnych dzieł Ksenofonta, mówiła o antycznych praprzodkach greckich psów gończych. Trafiły one z Rzymianami do Anglii, gdzie krzyżowały się z psami Normanów. Druga teoria odnosi się do dwóch ras psów gończych pochodzących z południa Francji - Gaskonii i Saintonge. Dały one początek southern houndsom, które przybyły do Anglii z kontynentu w okresie wojny stuletniej.




Pies średniej wielkości, o mocnej i krępej budowie; nie może być ociężały.

Głowa jest średniej wielkości, mocna, ale nie ciężka, bez zmarszczek i fałd; mózgoczaszka lekko wysklepiona, średniej szerokości, z nieznacznym guzem potylicznym; stop wyraźnie zaznaczony; kufa nie spiczasta; nos czarny, u psów jasno umaszczonych może być jaśniejszy; zgryz nożycowy.

Oczy są dosyć duże, nie osadzone głęboko, ani zbyt wyłupiaste, szeroko rozstawione, o łagodnym wyrazie; kolor ciemnobrązowy lub orzechowy.

Uszy są długie, nisko osadzone, z zaokrąglonymi końcami, zwisające wzdłuż policzków.

Tułów:
« Grzbiet jest prosty; klatka piersiowa głęboka, sięga poniżej łokci; żebra dobrze wysklepione i zachodzące daleko do tyłu; lędźwie krótkie i mocne; brzuch niezbyt podkasany.
« Kończyny przednie są proste, stabilnie ustawione pod klatką piersiową, dobrze umięśnione; łopatki dobrze kątowane; łokcie mocne, nie odstające ani zbyt mocno przylegające; stopy silne, palce zwarte.
« Kończyny tylne mają uda muskularne; stawy kolanowe dobrze kątowane; stawy skokowe mocne, nisko umieszczone; stopy jak u kończyn przednich.

Ogon jest mocny, średniej długości, wysoko osadzony; noszony wesoło, ale nie zakręcony ponad grzbietem; dobrze porośnięty włosem, szczególnie na spodniej stronie.




Szata jest krótka i przylegająca. Według wzorca FCI u Beagla "jest dopuszczalne każde umaszczenie psa gończego, z wyjątkiem wątrobianego, koniec ogona biały." Najczęściej spotykane beagle posiadają typ umaszczenia tricolour.




Wesoły i żywy, z natury niezależny, ma tendencje do włóczęgostwa. Tolerancyjne wobec dzieci. Szczeka głośno i chętnie, zwłaszcza w towarzystwie innych psów.




Pies gończy, tropowiec, posokowiec, dzikarz, do towarzystwa.




Wymaga okazjonalnego szczotkowania. Beagle są podatne na infekcje uszu. Ze wzgędu na duży apetyt łatwo tyją.




Rasa ta w Polsce zyskuje coraz większą popularność.




« Rasa znana jest ze swojego nieposkromionego apetytu, co w połączeniu z wrażliwym układem pokarmowym może sprawić nieco kłopotu.
« Dobrze odżywiane i zadbane psy dożywają aż do 15-20 lat.
« W serialu Star Trek: Enterprise występuje też fikcyjny pies Porthos, pupil kapitana Archera, który też jest Beaglem.
« Beagle ogólnie nie lubią pływać ale w towarzystwie Labradorów Retriverów są bardzo chętne do kąpieli.


Na podstawie: artykuł Beagle w Wikipedii
licencja: GNU Free Documentation Licence, autorzy: Wikipedyści

Jeżeli widzisz błąd na tej stronie lub wiesz więcej o tym psie i chcesz podzielić się wiedzą - napisz do nas. Wszelkie wskazówki i uwagi są dla nas bardzo cenne. Pomóż nam stworzyć naprawdę wartościowy i rzetelny opis tej rasy.









Jeżeli jesteś właścicielem psa tej rasy, prześlij do nas jego zdjęcie. Niech inni zobaczą jak wygląda Twój beagle ! Za każdego przesłanego psa otrzymasz kupon SFORA mampsa, uprawniający do zakupów w promocyjnych cenach w sklepie mampsa.pl.