Teriery » Małe

Terier szkocki

Klasyfikacja FCI: Grupa III Teriery
Sekcja 2: Teriery małe, numer wzorca 73







Terier szkocki wywodzi się z XVIII wieku (podobnie jak Cairn Terrier, West Highland White Terrier czy Skye Terrier) wzorzec dla niej ustalono w 1882.

Przez stulecia terier szkocki był wykorzystywany do zwalczania szkodników i szukania zwierzyny pod ziemią. Od lat trzydziestych XX wieku stał się popularny.




Głowa: jest długa, ale proporcjonalna do wymiarów psa. Kufa mocna, jej długość powinna być taka sama jak długość mózgoczaszki.
Szczęki są mocne, zgryz nożycowy, pełny.
Zęby powinny być duże, ustawione idealnie pionowo.
Trufla jest duża, czarna nie zależnie od umaszczenia zwierzęcia. Linia łącząca truflę z żuchwą wydaje się z profilu cofnięta ku tyłowi. Mózgoczaszka dość szeroka. Stop jest niewielki ale wyraźny znajdujący się na wysokości oczu.
Oczy w kształcie migdała, ciemnobrązowe, dość szeroko rozstawione, osadzone głęboko pod brwiami.
Uszy są szpiczaste (nie kopiowane), wąskie. Powinny być osadzone na szczycie czaszki ale niezbyt blisko siebie. Uszy zbyt wąsko osadzone lub szerokie u nasady są poważną wadą.
Szyja jest muskularna o średniej długości przechodząca w długie skośne łopatki.
Tułów jest mocno zbudowany, stosunkowo krótki. Grzbiet prosty, lędźwie muskularne, głębokie.
Klatka piersiowa jest szeroka, dobrze zaokrąglona zwężająca się stopniowo ku mostkowi. Przedpiersie wydatne, wyraźnie wysunięte przed krótkie, bardzo mocne, proste, kończyny przednie. Klatka piersiowa powinna być noszona nisko między przednimi kończynami.
Łokcie powinny być ustawione równolegle do tułowia (łokcie odstające lub wciśnięte w tułów są wadą). Śródręcza są proste.
Kończyny tylne są dobrze kątowane o muskularnych udach.
Łapy posiadają mięsiste opuszki, palce wysklepione, zwarte. Przednie łapy są nieco większe od tylnych.
Ruch jest równomierny i swobodny. Kończyny przednie i tylne stawiane są równolegle.
Ogon jest średniej długości, jak najbardziej prosty, wysoko osadzony, nie cięty. U nasady ogon powinien być szerszy i zwężać się ku końcowi. Noszony prosto ku górze lub lekko pochylony na grzbiet.




Włos jest szorstki, a podszerstek obfity. Umaszczenie spotykane jest czarne, pszeniczne lub pręgowane w dowolnych kolorach. Nos, powieki i fafle muszą być dobrze pigmentowane tzn. w kolorze czarnym. Pożądane są także czarne opuszki i pazury.




Terier szkocki jest dość uparty, ale nie zaczepny, nieustępliwy, zwłaszcza wobec innych psów. Instynkt myśliwski doskonały i duża pasja. Dość trudny w szkoleniu, ale dobrze zapamiętuje nauki. Lubi towarzystwo ludzi, nie atakuje ich nigdy, jednak do obcych odnosi się z rezerwą. Wierny towarzysz, wytrwały piechur. W warunkach domowych spokojny i zrównoważony.




Terier szkocki razem z West Highland White Terrierem znajduje się na etykiecie whisky Black & White.
Rasa jest podatna na dziedziczną chorobę neurologiczną, nazwaną scotty cramp. Objawia się ona zaburzeniami motoryki i drżeniem mięśni kończyn. Szukając lekarstwa na nią wynaleziono i opatentowano popularny lek antydepresyjny prozac.


Na podstawie: artykuł Terier szkocki w Wikipedii
licencja: GNU Free Documentation Licence, autorzy: Wikipedyści

Jeżeli widzisz błąd na tej stronie lub wiesz więcej o tym psie i chcesz podzielić się wiedzą - napisz do nas. Wszelkie wskazówki i uwagi są dla nas bardzo cenne. Pomóż nam stworzyć naprawdę wartościowy i rzetelny opis tej rasy.









Jeżeli jesteś właścicielem psa tej rasy, prześlij do nas jego zdjęcie. Niech inni zobaczą jak wygląda Twój terier szkocki ! Za każdego przesłanego psa otrzymasz kupon SFORA mampsa, uprawniający do zakupów w promocyjnych cenach w sklepie mampsa.pl.